Şu hayatta eski bir öğrencinizin kalabalıklar arasından "Hocam, hocam!" diye koşarak gelmesini neyle değişebilirsiniz ki.
Hele ki "Şu üniversiteye/liseye girdim, şu notu aldım, borcunuzu ödeyemem" diyorsa o anda dünyalar sizin olur, "alnımızda bilgilerden bir çelenk..." diye marşlar çalmaya başlar içinizde. :)
Öğretmenlik
çok kutsal vesselam. Öyle laf olsun diye söylenen türden değil ama.
Tohumları ekip, gözü gibi bakıp, çiçek açtıran bir şey. Anne-baba gibi,
arkadaş gibi, en derindeki anılar gibi.
Benim
kadar haylaz bir öğrenciye ders çalışma zevkini anlatabilen, okuma
yazma bir tarafta dursun; dinlemeyi, konuşmayı, büyükleri sayıp
küçükleri sevmeyi, kitap okumayı, araştırmayı, ... paha biçilemez birçok şeyi öğreten öğretmenlerim en büyük kârımdır benim.
Öğretmenler günümüz kutlu olsun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder