Sadece kiramı ödeyip, karnımı doyurmak için çalışmıyorum ki ben.. Bunaldığımda, "kalk gidelim uzaklara" diyebileyim, vitrinde gördüğüm o şeyi alabileyim, arada bir kendimi şımartabileyim diye de çalışıyorum.
Neden bu deli mesailer, kendini paralamalar sanıyorsun?
Geçimimi sağlamaktan öte, hayatımı
güzelleştirmek için.
Bir sürü heyecan, mutluluk ve hatta hüzün biriktirmek
için; yani "yaşamak" için..
O kadarını da yapamayacaksam bu saçma sapan düzenin parçası olmam ki..
İki günlük tatilde koşamayacaksam yeşile maviye, evim dediğim şey televizyon izleyip uyuduğum yerden öteye geçemeyecekse, ben değil de bir bakıcı şahit olacaksa çocuğumun ilklerine..
İşte bundandır, ay sonunda elimde kalanla bakışmak yerine, anılar toplamaya hevesim.
Hep söyledim, hep söyleyeceğim, binlerce adam üstüme yürüse şarkımı değiştirmeyeceğim!
Yaşamak için çalışma fikri anlayamadan çalışmak için yaşamaya dönüveriyor işte:(
YanıtlaSilHer defasında aynı oyuna gelmemek için dürtelim birbirimizi olmas mı:)
Evet evet! öyle yapalım.. bu yazı da bir dürtmedir zaten ;)
Sil